مدح و شهادت حضرت عباس علیه السلام
ای تک سوار یک دله روحی لک الفداء پـشـت و پـنـاه قـافـله روحی لک الـفداء لحـظـه به لحـظه سیرۀ ناب حـسینی ات بر عشق و عقل تکمله روحی لک الفداء گرد لـب تـو کوثـر و تـسنـیم و سلسبیل گرم طواف و هروله روحی لک الفداء حالا بـبـیـن مـیـان حـرم از تب عـطش برپاست شور و ولوله روحی لک الفداء بـا مشـک تـشـنـه اذن سـقایت گرفته ای خون گشته قلب حوصله روحی لک الفداء حس کـرد دست تـو خنکای شـریعه را اشک تو کرد از او گله روحی لک الفداء سیراب گشت مشک تو و پر کـشیده ای سمت خـیام صد دلـه روحی لـک الفداء حـالا سـپاه روبـرویت صـف کـشیده اند سخت است طیّ مرحله روحی لک الفداء با نـیزه و عمود و سه شعبـه رسانده اند خود را به این مقـاتله روحی لک الفداء ناگـاه از یـسار و یمـیـن قُـطّعـت یـداک برخاست بانگ هلهله روحی لک الفداء رفـتـند تا که رخت اسارت بـه تن کـنند بـعد از تـو اهل قـافله روحی لک الفداء میدوخت چشم حسرت خود را به چشم تو دستـی میـان سلـسـله روحی لک الفداء این قـبر کـوچک تو و آن قـامت رشید! سخت است این معادله روحی لک الفداء |